Joke en Anne Ket uit Hurdegaryp

Hoe we terechtkwamen op Sri Lanka en in Kalpitiya.

Het bedrijf waar Joke werkte had veel geld ingezameld voor de Tsunami. Het bedrijf wilde het geld niet op de grote bult gooien maar zocht naar een afgerond project. Joke zat als “buitenlanddeskundige” in de bestedingscommissie.

Ieder lid van de commissie kreeg de taak om naar een project te zoeken. Joke kwam via een artikel in de Zakenspiegel op het spoor van Lanka Lamai. Deze organisatie kocht fair trade artikelen in uit Sri Lanka, voor de derde wereldwinkels. De stuwende kracht achter Lanka Lamai is Tinie vd Brink. Op uitnodiging van de commissie heeft Tinie vd Brink verteld over projecten in Sri Lanka. Tinie vd Brink stelde het scholenproject Nirmala Mathaschool voor.

Zij is tevens degene die Jan Kuipers voorstelde om als vrijwilliger het project te begeleiden.

Eind 2005 nam Joke afscheid van haar werkgever. Zij kreeg van de collega’s als afscheidskado een ticket naar Sri Lanka met de opmerking: dan kun je mooi even kijken wat er met “ons geld” is gedaan. Zo gezegd zo gedaan: begin 2006 zijn we naar Sri Lanka vertrokken en hebben meegedaan aan het opknappen van de NM school. We hebben muren geschilderd, schoolmeubeltjes gerepareerd, schoolborden op de muur geschilderd, enz., enz.. Het indrukwekkendste was wel de lunch. Op lunchtijd werden er lunchpakketten, verpakt in oude kranten, gehaald. Eerst zaten de meehelpende ouders aan aparte tafels maar na een paar dagen zaten we metelkaar in de oude kranten te graaien in de rijst.

Mede is er van het geld een overblijfgebouw voor leerkrachten gebouwd. Inmiddels zijn we 5 keer teruggegaan naar Kalpitiya om te werken. Op enig moment klaagde het hoofd van de school dat er veel kinderen ziek waren. Uit onderzoek bleek dat het water op het schoolplein vervuild was door een vergane watertank. In het dorp kon je die kopen voor € 50,-!! Samen met de aanleg, wat extra leidingen en transport had de school voor € 75,- schoon drinkwater. Zo kun je zelfs ter plekke handelen en regelen.

Op de Tamilschool wilden we ook schoolmeubeltjes repareren maar wat bleek:  die school was niet aangesloten op electrisch!! Maar die koude cola dan? Wel die werd uit het dorp gehaald door een oudere leerling op de fiets. Het repareren hebben we toen uitbesteed aan de plaatselijke middenstand. Dat hebben we later veel meer gedaan, het werkloon is niet zo hoog gelukkig en het is een veel beter systeem. Dit betekent voor de middenstanders werk en een behoorlijk inkomen.

Lezing op school

Anne en Joke Ket hebben op de openbare basisschool in Tietjerk op een ochtend verteld over Sri Lanka en het onderwijs daar. De hele week is er toen aandacht besteed aan Sri Lanka. Zoveel mogelijk lessen werden hierop aangepast. Zoals geschiedenis, aardrijkskunde, maatschappij en handvaardigheid. Op deze school hebben leerkrachten, kinderen en ouders, met veel enthousiasme  meegewerkt aan het inzamelen van geld voor de bouw van toiletten bij de Tamilschool.  Aan het eind van de week mochten de kinderen laten zien wat ze allemaal gemaakt hadden. Op die avond had het personeel cake gebakken en de ouders konden koffie met cake voor € 0,50 kopen. Dat was anders gratis. De kinderen zaten achter tafeltjes en verkochten hun creativiteiten. Een geweldige avond die heel wat geld in het laatje bracht en geschonken werd aan Stichting Kalpitiya. Met deze opbrengst konden er 2 toiletten worden gebouwd.

Misschien zijn er meer scholen die op deze manier iets willen doen. Voor projecten kunt u contact opnemen met het bestuur.

Later zijn Jan en Shanthi naar Nederland gekomen voor een vakantie en hebben we voor hen een bezoek aan de obs in Tietjerk geregeld. Zie de foto’s van dat bezoek.

Geldstroom

In de beginjaren waren alleen Anne en Joke sponsor van de stichting en kwam het geld binnen via hetgeen hierboven beschreven is. Joke Ket is beeldend kunstenaar en staat door verkoop van schilderijen, beelden en de opbrengst van kunstkaarten een percentage aan de stichting af.

Tegen een vergoeding zijn lezingen gegeven en ook die opbrengsten gingen naar de stichting. Henk Westra kreeg van de Friesland Bank een aantal laptops om te gebruiken voor onderwijsdoeleinden. Die hebben Anne en Joke, met behulp van andere Sri Lankagangers, zelf gebracht en overhandigd aan Shanthi miss het hoofd van de school.

Door een jaar niet naar Sri Lanka te gaan kon van het reisgeld nog een huisje in Toredia worden gebouwd.

Jan Kuipers werd financieel gesteund door familie en vrienden en aangezien elke financiële overboeking door derden ingewikkeld is en extra geld kost, werd gevraagd of er niet gebruik van de rekening van de stichting kan worden gemaakt. De bedragen worden verzameld en op gezette tijden in één keer overgemaakt en zo worden veel extra kosten bespaard. Voorafgaand aan een overboeking worden Jan de bedragen en de namen gemaild zodat hij zicht heeft op de overboeking en eventueel de gevers persoonlijk kan bedanken.

De verantwoordelijkheid van die geldstroom ligt geheel bij de sponsoren/vrienden en de ontvanger Jan. De stichting fungeert slechts als financieel doorgeefluik. Inmiddels heeft zich een groep mensen gevormd die de projecten van de stichting en Jan Kuipers financieren.

De Samen op weg kerk in Hurdegaryp houdt regelmatig collecte en tijdens de kinderkerst- viering is er geld opgehaald voor de bouw van toiletten in Toredia.

Door de kerkgemeenschap in Surhuisterveen is meerdere keren geld ingezameld voor een project.

Nog steeds gaat het geld van de verkoop van schilderijen/beelden/kunstkaarten en al die envelopjes van alle mogelijke soorten feestjes van familie en vrienden en natuurlijk van Anne en Joke naar de stichting Kalpitiya.

Met alle kleine beetjes kunnen we grote dingen doen!

Regelmatig reizen Anne en Joke af naar Sri Lanka, uiteraard op eigen kosten en zonder één cent ten laste van de stichting, om de voortgang van de  projecten te bekijken. Zij krijgen vaak een flink aantal euro’s van familie en vrienden mee voor extra bestedingen.